Łukasz Kubot, urodzony 16 maja 1982 roku w Bolesławcu, to znany polski tenisista, który osiągnął wiele sukcesów na światowej scenie sportowej. Wśród jego osiągnięć znajduje się triumf w Australian Open 2014 oraz w Wimbledonie 2017 w grze podwójnej. Kubot przez wiele lat zajmował czołowe miejsca w rankingu ATP deblistów, zdobywając tytuł lidera tego rankingu.
W trakcie swojej kariery, polski tenisista odnotował dwudziestu siedmiu zwycięstw w turniejach deblowych ATP Tour, a także odniósł sukcesy jako finalista w dwu turniejach singlowych ATP Tour oraz w dwudziestu jeden turniejach deblowych ATP Tour. Jest także ważną postacią w reprezentacji Polski w Pucharze Davisa, występując w tej roli od 2001 roku.
Kubot mieszka w Lubinie, jego treningi odbywają się głównie w Pradze. Trenerami Łukasza są Jan Stočes oraz Ivan Machytka, a w swojej karierze reprezentuje dwa kluby: polski KKT Wrocław i czeski TK Neridé. Jest również synem Janusza Kubota, który był zarówno piłkarzem, jak i trenerem.
W okresie od 8 stycznia 2018 do 20 maja 2018, Kubot stał się pierwszym Polakiem w historii, który zdobył numer 1 w rankingu ATP deblistów. W sezonie 2017 zyskał tytuł najlepiej zarabiającego deblisty świata, zyskując 1 366 800 dolarów. Również para Łukasz Kubot-Marcelo Melo osiągnęła w tym roku pierwsze miejsce w rankingu par deblowych, a ich osiągnięcia zostały dostrzeżone przez ITF, który ogłosił ich mistrzami świata.
Co więcej, Kubot jest pierwszym polskim tenisistą od Wojciecha Fibaka w 1986 roku, któremu udało się dotrzeć do pierwszej setki rankingu tenisistów w grze pojedynczej, a w 2010 roku zajął najwyższe 41. miejsce w tym rankingu. Status profesjonalnego sportowca posiada od 2002 roku, a jego styl gry charakteryzuje się praworęcznością. Łukasz rozpoczął swoją przygodę z tenisem w wieku 7 lat. Do 12 października 2020 roku, w profesjonalnych rozgrywkach tenisowych, zarobił 8 347 599 dolarów amerykańskich.
Kariera
Gra pojedyncza
Początki
W wieku niespełna szesnastu lat, Łukasz Kubot odniósł swoje pierwsze znaczące zwycięstwo wygrywając międzynarodowe mistrzostwa Polski w grze pojedynczej i podwójnej. Wkrótce potem wyjechał do Akademii Johna Newcombe’a w Stanach Zjednoczonych. Tam zdobył tytuł wicemistrza Teksasu w kategorii do lat 18.
Po powrocie do Polski uzyskał pierwsze punkty w klasyfikacji ITF i wkroczył na scenę międzynarodową. Jego determinacja i pasja poprowadziły go do 46. miejsca rankingu juniorów, co umożliwiło mu udział w prestiżowym turnieju Wimbledon, gdzie osiągnął ćwierćfinały.
2000-2004
Jako zaczynający karierę seniorską zawodnik, Kubot błyskotliwie wdarł się do rywalizacji w turniejach All Futures. Pomimo początkowych zmagań, takich jak przegrane spotkanie z Australijczykiem Jurkiem Stasiakiem w Krakowie, Polak zaczął odnosić zwycięstwa. Sukces odnoszony w sopockim challengerze oraz postępy w futeresach, zarówno w kraju, jak i poza granicami, umacniały jego pozycję.
Do końca 2002 roku Kubot regularnie uczestniczył w międzynarodowych turniejach, zbierając doświadczenie i awansując w rankingu. Był to czas na samodoskonalenie i testowanie swoich umiejętności na globalnej scenie, co widać było po dynamicznie zmieniającym się rankingu ATP Łukasza.
2005-2008
W tym okresie Kubot zaskakiwał wszystkich zaciętymi meczami, zarówno z młodszymi, jak i bardziej doświadczonymi zawodnikami. Startując od challengera w Walii aż po występy na kortach Argentyny, mimo zmieniającej się formy udowadniał niespożytą ambicję. Był to czas eksperymentów i uczenia się, ale również solidnych wzlotów, takich jak osiągnięcia w Karczewie czy Kolumbii.
Sezon 2009
Rok 2009 przyniósł Kubotowi wiele niezapomnianych chwil, zwłaszcza osiągnięcie finału w turnieju w Serbii, który stał się jednym z największych sukcesów jego kariery. Był to czas, gdy Polak pokazał się jako groźny zawodnik, co potwierdziła rywalizacja z Novakiem Đokoviciem w decydującej rundzie.
Rewelacyjna gra w Roland Garros, gdzie wspiął się na szczyty kwalifikacji, a także spektakularne występy na innych turniejach wielkoszlemowych, dodają rozdziałowi w historii Łukasza jedyne w swoim rodzaju blaski sukcesu.
Sezon 2010
Ten rok przyniósł Kubotowi emocjonujące mecze i kolejne dowody jego nieustającej determinacji. Na szczególne wyróżnienie zasługuje osiągnięcie czwartej rundy na Australian Open, co było wynikiem znakomitej formy i walki na korcie. Mimo wczesnego odpadnięcia w niektórych turniejach, Polak udowodnił, że nie zamierza spocząć na laurach.
Jego styl i taktyka zdobywały uznanie w międzynarodowym świecie tenisa, a trudne spotkania, takie jak to z Novakiem Đokoviciem, pokazywały, że wciąż się rozwija jako gracz.
Sezon 2011
Sezon 2011 dla Kubota to czas wzlotów, zwłaszcza podczas występów w turniejach takich jak Wimbledon, gdzie przebił się aż do czwartej rundy, pokonując rozstawionego Gaëla Monfilsa. Te wzloty, jednakże, przeplatane były również upadkami i porażkami, co dodało mu jeszcze więcej doświadczenia i motywacji do pracy nad swoją grą.
Sezon 2012
Kubot rozpoczął sezon od rywalizacji w Ad-Dausze oraz Sydney, uzyskując solidne wyniki i zdobywając cenne doświadczenie. Punktem kulminacyjnym był udział w turnieju wielkoszlemowym French Open, gdzie dotarł aż do trzeciej rundy, wykazując się wyjątkowymi umiejętnościami i determinacją w starciach z najlepszymi.
Sezon 2013
Podczas tego sezonu, Kubot najbardziej błyszczał w Wimbledonie, osiągając ćwierćfinał turnieju. Wyjątkowy momentem było starcie z Jerzym Janowiczem, co stanowiło jedno z polskich wydarzeń sezonu. Chociaż Kubot przegrał, był to dla niego kamień milowy w karierze, który przyciągnął uwagę międzynarodowej publiczności tenisowej.
Gra podwójna
2000 – 2004
Początki Kubota w grze podwójnej dawały obietnicę sukcesów. Partnerując różnym zawodnikom, zdobywał doświadczenie i sukcesy, takie jak wygrane czy półfinały w rozmaitych turniejach futures i challengerach. Jego gra charakteryzowała się nieustępliwością i doskonałą komunikacją ze współzawodnikami. Sukcesy takie jak zwycięstwo na futuresie w Czechach z Michał Przysiężny skutkowały stopniowym wzrostem w rankingu ATP.
2005-2008
W latach 2005-2008 Łukasz Kubot zyskali niesamowitą reputację jako dynamiczny duet w deblu wraz ze swoich wieloma partnerami. Kontynuując współpracę z Mariuszem Fyrstenbergiem, osiągnęli znakomite rezultaty, jednak ich sukcesy nie ograniczyły się do występów wyłącznie w kraju.
Pod koniec tego okresu, Kubot zajął się także współpracą z zawodnikami z innych państw, co przyniosło mu nowe doświadczenia i kilka wartościowych zwycięstw na międzynarodowej scenie.
Sezon 2009
Sezon 2009 był dla Kubota przełomowy w deblowej karierze. Grając u boku Austriaka Olivera Maracha, dotarł do półfinału Australian Open, co stanowiło ich największy sukces jak dotąd. Wisienką na torcie było udane występy w turniejach wniosło to jego nazwisko na usta światowej czołówki tenisa.
Sezon 2010
W 2010 roku Kubot kontynuował swoją współpracę z Oliverem Marachem, osiągając imponujące wyniki na światowej scenie. Udało im się zdobyć kilka tytułów, a triumf w Chile pokazał ich niezachwianą determinację. Sezon ten potwierdził, że Kubot wraz z Marachem tworzą parę zdolną do rywalizacji z najlepszymi w grze podwójnej.
Kubot również czerpał ogromną radość z gry w towarzystwie Petera Luczaka oraz innych znanych partnerów, co podkreślało jego wszechstronność i zdolność do adaptacji w deblu.
Finały w turniejach ATP Tour
Oto zestawienie osiągnięć Łukasza Kubota na poziomie ATP Tour z uwzględnieniem zarówno gier pojedynczych, jak i podwójnych. Zawodnik ten znany jest z licznych finałów, które odbyły się w różnych turniejach. Każda z kategorii finałów zostanie szczegółowo przedstawiona wraz z odpowiednimi danymi.
Gra pojedyncza (0–2)
Klucz |
---|
Grand Slam |
Letnie Igrzyska |
Masters Pucharu Tenisowego / Finały ATP |
Mistrzostwa ATP / Masters 1000 ATP |
Złote Mistrzostwa Międzynarodowe ATP / 500 ATP |
Mistrzostwa Międzynarodowe ATP / 250 ATP |
W kategorii gier pojedynczych, Łukasz Kubot nie odniósł się jeszcze do znaczących zwycięstw w finale, notując dwa występy w finałach, w których niestety nie udało mu się zdobyć tytułu.
Gra podwójna (27–21)
Wynik końcowy | Lp. | Data | Nazwa turnieju | Rodzaj nawierzchni | Przeciwnik | Wynik meczu finałowego |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 10 maja 2009 | Belgrad | Ceglana | Novak Đoković | 3:6, 6:7(0) |
Finalista | 2. | 14 lutego 2010 | Costa do Sauípe | Ceglana | Juan Carlos Ferrero | 1:6, 0:6 |
W grze podwójnej, Kubot osiągnął znacznie większe sukcesy, zdobywając 27 tytułów. Jego wyniki pokazują wszechstronność i umiejętności współpracy z partnerami na korcie.
Końcowy wynik | Numer | Data | Turniej | Rodzaj nawierzchni | Partner | Przeciwnicy | Wynik finałowy |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 29 kwietnia 2007 | Casablanca | Ceglana | Oliver Marach | Jordan Kerr David Škoch | 6:7(4), 6:1, 4–10 |
Finalista | 2. | 22 października 2007 | Lyon | Dywanowa (hala) | Lovro Zovko | Sébastien Grosjean Jo-Wilfried Tsonga | 4:6, 3:6 |
Finalista | 3. | 28 lutego 2009 | Acapulco | Ceglana | Oliver Marach | František Čermák Michal Mertiňák | 6:4, 4:6, 7–10 |
Zwycięzca | 1. | 12 kwietnia 2009 | Casablanca | Ceglana | Oliver Marach | Simon Aspelin Paul Hanley | 7:6(4), 3:6, 10–6 |
Zwycięzca | 2. | 10 maja 2009 | Belgrad | Ceglana | Oliver Marach | Johan Brunström Jean-Julien Rojer | 6:2, 7:6(3) |
Zwycięzca | 3. | 1 listopada 2009 | Wiedeń | Twarda (hala) | Oliver Marach | Julian Knowle Jürgen Melzer | 2:6, 6:4, 11–9 |
Zwycięzca | 4. | 7 lutego 2010 | Santiago | Ceglana | Oliver Marach | Potito Starace Horacio Zeballos | 6:4, 6:0 |
Finalista | 4. | 14 lutego 2010 | Costa do Sauipe | Ceglana | Oliver Marach | Pablo Cuevas Marcel Granollers | 5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 27 lutego 2010 | Acapulco | Ceglana | Oliver Marach | Fabio Fognini Potito Starace | 6:0, 6:0 |
Zwycięzca | 6. | 26 września 2010 | Bukareszt | Ceglana | Juan Ignacio Chela | Marcel Granollers Santiago Ventura | 6:2, 5:7, 13–11 |
Finalista | 5. | 6 lutego 2011 | Santiago | Ceglana | Oliver Marach | Marcelo Melo Bruno Soares | 3:6, 6:7(3) |
Finalista | 6. | 29 kwietnia 2012 | Bukareszt | Ceglana | Jérémy Chardy | Robert Lindstedt Horia Tecău | 6:7(2), 3:6 |
Zwycięzca | 7. | 15 lipca 2012 | Stuttgart | Ceglana | Jérémy Chardy | Michal Mertiňák André Sá | 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | David Marrero | Simone Bolelli Fabio Fognini | 7:5, 6:2 |
Finalista | 7. | 20 maja 2013 | Rzym | Ceglana | Janko Tipsarević | Marcel Granollers Marc López | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 9. | 25 stycznia 2014 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Robert Lindstedt | Eric Butorac Raven Klaasen | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 10. | 13 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Ivo Karlović | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:2, 7:6(9) |
Zwycięzca | 11. | 26 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Jérémy Chardy | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:7(6), 6:3, 10–8 |
Zwycięzca | 12. | 27 września 2015 | Metz | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 2:6, 6:3, 10–7 |
Zwycięzca | 13. | 25 października 2015 | Wiedeń | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Jamie Murray John Peers | 4:6, 7:6(3), 10–6 |
Finalista | 8. | 1 maja 2016 | Estoril | Ceglana | Marcin Matkowski | Eric Butorac Scott Lipsky | 4:6, 6:3, 8–10 |
Finalista | 9. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Alexander Peya | Raven Klaasen Rajeev Ram | 6:7(5), 2:6 |
Finalista | 10. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Alexander Peya | Daniel Nestor Édouard Roger-Vasselin | 6:7(3), 6:7(4) |
Zwycięzca | 14. | 30 października 2016 | Wiedeń | Twarda | Marcelo Melo | Oliver Marach Fabrice Martin | 4:6, 6:3, 13–11 |
Finalista | 11. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Marcelo Melo | Raven Klaasen Rajeev Ram | 7:6(1), 4:6, 8–10 |
Zwycięzca | 15. | 1 kwietnia 2017 | Miami | Twarda | Marcelo Melo | Nicholas Monroe Jack Sock | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 16. | 14 maja 2017 | Madryt | Ceglana | Marcelo Melo | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 17. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Marcelo Melo | Raven Klaasen Rajeev Ram | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 18. | 25 czerwca 2017 | Halle | Trawiasta | Marcelo Melo | Alexander Zverev Mischa Zverev | 5:7, 6:3, 10–8 |
Zwycięzca | 19. | 15 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Marcelo Melo | Oliver Marach Mate Pavić | 5:7, 7:5, 7:6(2), 3:6, 13:11 |
Finalista | 12. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | Marcelo Melo | Henri Kontinen John Peers | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 13. | 15 października 2017 | Szanghaj | Twarda | Marcelo Melo | Henri Kontinen John Peers | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 20. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Ivan Dodig Marcel Granollers | 7:6(3), 3:6, 10–6 |
Finalista | 14. | 19 listopada 2017 | Londyn | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Henri Kontinen John Peers | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 21. | 12 stycznia 2018 | Sydney | Twarda | Marcelo Melo | Jan-Lennard Struff Viktor Troicki | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 22. | 24 czerwca 2018 | Halle | Trawiasta | Marcelo Melo | Alexander Zverev Mischa Zverev | 7:6(1), 6:4 |
Finalista | 15. | 7 września 2018 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Marcelo Melo | Mike Bryan Jack Sock | 3:6, 1:6 |
Zwycięzca | 23. | 7 października 2018 | Pekin | Twarda | Marcelo Melo | Oliver Marach Mate Pavić | 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 14 października 2018 | Szanghaj | Twarda | Marcelo Melo | Jamie Murray Bruno Soares | 6:4, 6:2 |
Finalista | 16. | 18 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Marcelo Melo | Nikola Mektić Horacio Zeballos | 6:4, 4:6, 3–10 |
Finalista | 17. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Marcelo Melo | Raven Klaasen Michael Venus | 6:4, 3:6, 4-10 |
Zwycięzca | 25. | 23 sierpnia 2019 | Winston-Salem | Twarda | Marcelo Melo | Nicholas Monroe Tennys Sandgren | 6:7(6), 6:1, 10–3 |
Finalista | 18. | 6 października 2019 | Pekin | Twarda | Marcelo Melo | Ivan Dodig Filip Polášek | 3:6, 6:7(4) |
Finalista | 19. | 13 października 2019 | Szanghaj | Twarda | Marcelo Melo | Mate Pavić Bruno Soares | 4:6, 2:6 |
Finalista | 20. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Rajeev Ram Joe Salisbury | 4:6, 7:6(5), 5–10 |
Zwycięzca | 26. | 29 lutego 2020 | Acapulco | Twarda | Marcelo Melo | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 7:6(6), 6:7(4), 11–9 |
Finalista | 21. | 18 października 2020 | Kolonia | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 27. | 1 listopada 2020 | Wiedeń | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Jamie Murray Neal Skupski | 7:6(5), 7:5 |
Analizując szczegółowe osiągnięcia w turniejach, widać, że Kubot odniósł znaczące sukcesy, które przyczyniły się do jego reputacji jednego z czołowych graczy w grze podwójnej.
Historia występów w turniejach ATP
Łukasz Kubot, znany polski tenisista, ma bogatą historię występów w turniejach ATP, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Stworzona poniżej struktura wykazuje jego osiągnięcia oraz sposób, w jaki zaprezentował się na różnych turniejach w różnych latach.
Legenda
| Przypisy
|
Gra pojedyncza
W tej sekcji przedstawiono szczegółowe wyniki Łukasza Kubota w grze pojedynczej, uwzględniając różne etapy turniejów. Wyniki jego występów są przedstawione w formie tabeli, co pozwala na szybkie zrozumienie, jak wyglądał jego przebieg w kluczowych zawodach przez lata.
Turniej | Kategoria do 2008 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | _ | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | Nieobecny | LQ | A | LQ | A | LQ | 4R | 2R | 1R | 1R | 1R | LQ | A | 3–5 | |||||||||||||||||||||||||
French Open | Nieobecny | LQ | LQ | LQ | A | 1R | 1R | 3R | 3R | 2R | 1R | Nieobecny | 5–6 | ||||||||||||||||||||||||||
Wimbledon | Nieobecny | LQ | LQ | LQ | LQ | LQ | 2R | 4R | 2R | QF | 3R | Nieobecny | 10–5 | ||||||||||||||||||||||||||
US Open | Nieobecny | LQ | 3R | LQ | A | LQ | 1R | A | 1R | 1R | Nieobecny | 2–4 | |||||||||||||||||||||||||||
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 2–1 | 0–0 | 0–0 | 0–1 | 3–4 | 6–3 | 3–4 | 4–4 | 2–3 | 0–0 | 0–0 | 20–20 | |||||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Letnie igrzyska olimpijskie | A | _ | A | _ | A | _ | 1R | _ | A | 0–1 | |||||||||||||||||||||||||||||
Turnieje ATP Tour Masters 1000 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Indian Wells | Masters | Nieobecny | LQ | Nieobecny | LQ | A | 2R | 2R | 1R | 1R | LQ | A | 2–4 | ||||||||||||||||||||||||||
Miami | Masters | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 1R | A | 1R | 2R | 1R | Nieobecny | 1–4 | ||||||||||||||||||||||||||||
Monte Carlo | Masters | Nieobecny | 1R | LQ | 1R | LQ | LQ | Nieobecny | 0–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Madryt | Masters | Nieobecny | 1R | LQ | A | LQ | 3R | Nieobecny | 1–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Rzym | Masters | Nieobecny | 1R | 2R | 2R | A | LQ | Nieobecny | 2–3 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Toronto/Montreal | Masters | Nieobecny | LQ | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 0–0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Cincinnati | Masters | Nieobecny | 1R | 1R | A | 1R | LQ | Nieobecny | 0–3 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Szanghaj | – | Nie rozgrywane | 1R | 1R | 1R | 1R | LQ | A | 1R | A | 0–5 | ||||||||||||||||||||||||||||
Paryż | Masters | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 2R | A | LQ | LQ | LQ | Nieobecny | 1–1 | ||||||||||||||||||||||||||||
Turnieje ATP Tour 500 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rotterdam | International Gold | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 2R | A | LQ | Nieobecny | 1–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Memphis | International Gold | Nieobecny | QF | 2R | Nieobecny | 3–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Acapulco | International Gold | Nieobecny | LQ | 2R | QF | 2R | 1R | 1R | Nieobecny | 4–5 | |||||||||||||||||||||||||||||
Barcelona | International Gold | Nieobecny | LQ | 1R | LQ | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Londyn | International | Nieobecny | LQ | A | LQ | LQ | Nieobecny | 0–0 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Halle | International | Nieobecny | 2R | 1R | 1R | Nieobecny | 1–3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Hamburg | Masters | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Waszyngton | International | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 0–0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pekin | International | Nie rozgrywane | Nieobecny | 2R | 1R | A | LQ | LQ | Nieobecny | 1–2 | |||||||||||||||||||||||||||||
Tokio | International Gold | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wiedeń | International Gold | Nieobecny | LQ | 2R | LQ | A | 1R | 2R | A | 1R | 2R | Nieobecny | 3–5 | ||||||||||||||||||||||||||
Bazylea | International | Nieobecny | 2R | 2R | 2R | Nieobecny | 3–3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Turnieje ATP Tour 250 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ad-Dauha | International | Nieobecny | LQ | Nieobecny | LQ | QF | A | 1R | 2R | 2R | Nieobecny | 4–4 | |||||||||||||||||||||||||||
Brisbane | International | Nie rozgrywane | Nieobecny | 2R | Nieobecny | 2R | LQ | 2–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Sydney | International | Nieobecny | LQ | Nieobecny | 2R | 2R | Nieobecny | LQ | 1–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Montpellier | International | Nieobecny | – | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Buenos Aires | International | – | Nieobecny | 1R | 1R | Nieobecny | 0–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Delray Beach | International | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Santiago | International | Nieobecny | 2R | 1R | Nieobecny | – | – | 1–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Costa do Sauípe | International | – | Nieobecny | 2R | F | 2R | Nieobecny | 6–3 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Casablanca | International | Nieobecny | LQ | A | LQ | QF | Nieobecny | 1–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Monachium | International | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rosmalen | International | Nieobecny | 2R | LQ | Nieobecny | 1–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Stuttgart | International Gold | Nieobecny | QF | A | SF | 1R | Nieobecny | 5–3 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Eastbourne | – | Nie rozgrywane | A | 1R | Nieobecny | 0–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Newport | International | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gstaad | International | Nieobecny | QF | Nieobecny | 2–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kitzbühel | International Gold | Nieobecny | 1R | Nieobecny | – | Nieobecny | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Winston-Salem | – | Nie rozgrywane | A | 3R | 1R | Nieobecny | LQ | 2–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Sankt Petersburg | International | Nieobecny | 1R | Nieobecny | 2R | A | – | Nieobecny | 1–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Sztokholm | International | Nieobecny | LQ | A | 1R | 1R | Nieobecny | 0–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dawne turnieje ATP | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zagrzeb | International | Nie rozgrywane | Nieobecny | 2R | Nieobecny | – | 1–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Bukareszt | International | Nieobecny | LQ | 1R | – | QF | Nieobecny | 2–2 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Belgrad | – | Nie rozgrywane | F | Nieobecny | 1R | Nie rozgrywane | 4–2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Oeiras | International | Nieobecny | 2R | – | – | 1–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Düsseldorf | – | Nie rozgrywane | 1R | A | – | – | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Nicea | – | Nie rozgrywane | 2R | Nieobecny | 1–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nottingham | International | Nieobecny | – | – | ATP Challenger Tour | LQ | A | 0–0 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Sopot/Warszawa | International | Nieobecny | 2R | 1R | 1R | 1R | A | Nie rozgrywane | 1–4 | ||||||||||||||||||||||||||||||
New Haven | International | Nieobecny | 1R | Nie rozgrywane | 0–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mumbaj | International | Nieobecny | – | Nieobecny | 1R | A | Nie rozgrywane | 0–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Kuala Lumpur | – | Nie rozgrywane | Nieobecny | 2R | Nieobecny | – | 1–1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Bangkok | International | Nie rozgrywane | Nieobecny | 1R | Nie rozgrywane | 0–1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólny bilans spotkań | 0–0 | 1–1 | 0–0 | 1–1 | 5–3 | 3–1 | 5–8 | 2–3 | 0–0 | 9–9 | 15–25 | 17–17 | 23–27 | 10–20 | 5–12 | 1–3 | 0–0 | 97–130 | |||||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 574 | 427 | 440 | 371 | 219 | 142 | 125 | 222 | 209 | 101 | 70 | 57 | 74 | 72 | 170 | 471 | 908 | _ |
Gra podwójna
Podobnie jak w przypadku gry pojedynczej, w tej sekcji znajdziemy zestawienie osiągnięć Kubota w grze podwójnej, które ilustruje jego umiejętności i sukcesy w rywalizacji z innymi zawodnikami. Poniższa tabela dostarcza informacji o jego występach na najważniejszych turniejach tenisowych, pokazując wyniki w kontekście ich kategorii.
| Partner
|
Występy w Turniejach Masters (gra podwójna)
W tej sekcji przyjrzymy się szczegółowym występom Łukasza Kubota w prestiżowych turniejach Masters, szczególnie w grze podwójnej. Analizowane dane obejmują wyniki, partnerów oraz przeciwników, z jakimi przyszło mu się zmierzyć w różnych wydarzeniach.
Runda | Partner | Data | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|---|
ATP World Tour Finals 2009 Rozstawienie: nr 6 | ||||
Runda grupowa Grupa Złota (3. miejsce) | Oliver Marach | 23 listopada 2009 | Lukáš Dlouhý / Leander Paes [4] | 6:4, 7:6(3) |
25 listopada 2009 | Maks Mirny / Andy Ram [7] | 4:6, 6:4, 16–14 | ||
27 listopada 2009 | Bob Bryan / Mike Bryan [2] | 3:6, 4:6 | ||
ATP World Tour Finals 2010 Rozstawienie: nr 5 | ||||
Runda grupowa Grupa B (4. miejsce) | Oliver Marach | 22 listopada 2010 | Mahesh Bhupathi / Maks Mirny [4] | 6:7(2), 4:6 |
24 listopada 2010 | Wesley Moodie / Dick Norman [8] | 1:6, 3:6 | ||
26 listopada 2010 | Daniel Nestor / Nenad Zimonjić [2] | 6:0, 1:6, 10–6 | ||
ATP World Tour Finals 2014 Rozstawienie: nr 8 | ||||
Runda grupowa Grupa A (1. miejsce) | Robert Lindstedt | 10 listopada 2014 | Bob Bryan / Mike Bryan [1] | 7:6(3), 6:3 |
12 listopada 2014 | Alexander Peya / Bruno Soares [3] | 6:4, 3:6, 10–6 | ||
14 listopada 2014 | Jean-Julien Rojer / Horia Tecău [5] | 6:4, 7:6(4) | ||
Półfinał | 15 listopada 2014 | Ivan Dodig / Marcelo Melo [7] | 6:4, 4:6, 6–10 | |
ATP Finals 2017 Rozstawienie: nr 1 | ||||
Runda grupowa Grupa A (2. miejsce) | Marcelo Melo | 13 listopada 2017 | Ivan Dodig / Marcel Granollers [7] | 7:6(2), 6:4 |
15 listopada 2017 | Bob Bryan / Mike Bryan [5] | 6:4, 6:3 | ||
17 listopada 2017 | Jamie Murray / Bruno Soares [4] | 2:6, 4:6 | ||
Półfinał | 18 listopada 2017 | Ryan Harrison / Michael Venus [8] | 6:1, 6:4 | |
Finał | 19 listopada 2017 | Henri Kontinen / John Peers [2] | 4:6, 2:6 |
Puchar Davisa
Łukasz Kubot to utalentowany tenisista, który od 2001 roku reprezentuje Polskę w prestiżowym Pucharze Davisa. Od początku swojej kariery w tym turnieju, zdobył znaczącą popularność. Na koniec sezonu 2017 zdołał rozegrać 29 meczów singlowych, z których odniósł 19 zwycięstw. Dodatkowo, w deblu uczestniczył w 11 meczach, wygrywając w 10 z nich.
Runda | Mecz (końcowy wynik) | Data | Spotkanie | Wynik | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Puchar Davisa 2001 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Izrael (2:3) | 27–29 maja | Łukasz Kubot – No’am Okun | 2:6, 3:6, 2:6 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Amir Hadad | 7:6(3), 6:4 | |||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2002 (Strefa Europa/Afryka grupa III B) | ||||||||||||||||||||
Round Robin | Polska – Cypr (3:0) | 8 maja | Kubot/Dąbrowski – Baghdatis/Baghdatis | 6:4, 7:6(3) | ||||||||||||||||
Polska – Macedonia Północna (3:0) | 9 maja | Kubot/Urban – Rusevski/Grabuloski | 6:2, 6:3 | |||||||||||||||||
Polska – Tunezja (2:1) | 10 maja | Kubot/Dąbrowski – Abid/al-Dżaziri | 6:3, 6:4 | |||||||||||||||||
Baraże o miejsca 1-4 Round Robin | Polska – Madagaskar (3:0) | 11 maja | Łukasz Kubot – Alexis Rafidison | 6:2, 6:0 | ||||||||||||||||
Polska – Estonia (3:0) | 12 maja | Łukasz Kubot – Ivar Troost | 6:3, 6:2 | |||||||||||||||||
Puchar Davisa 2003 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – RPA (2:3) | 4–6 kwietnia | Łukasz Kubot – Rik de Voest | 6:3, 1:6, 3:6, 0:6 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Wesley Moodie | 6:4, 2:6, 6:3 | |||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2004 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Słowenia (3:2) | 9–11 kwietnia | Łukasz Kubot – Luka Gregorc | 7:6(5), 7:6(2), 6:3 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Marko Tkalec | 1:6, 6:7(2), 6:4, 6:3, 4:6 | |||||||||||||||||||
Ćwierćfinał | Polska – Algieria (4:1) | 16–18 lipca | Łukasz Kubot – Abdel-Hak Hameurlaine | 6:1, 7:6(3), 6:1 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Al-Amin Wahhab | 6:2, 7:6(1), 6:3 | |||||||||||||||||||
Półfinał | Polska – Włochy (2:3) | 24–26 września | Łukasz Kubot – Potito Starace | 4:6, 3:6, 4:6 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Filippo Volandri | 3:6, 6:4, 6:1, 6:7(4), 6:2 | |||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2005 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Algieria (2:3) | 4–6 marca | Łukasz Kubot – Al-Amin Wahhab | 6:2, 7:6(4), 6:1 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Slimane Saoudi | 5:7, 1:6, 6:2, 6:3, 6:0 | |||||||||||||||||||
Baraże o degradację | Polska – Estonia (5:0) | 15–17 lipca | Łukasz Kubot – Jaak Poldma | 6:0, 6:1, 7:6(7) | ||||||||||||||||
Kubot/Fyrstenberg – Koppel/Künnap | 6:3, 6:4, 6:3 | |||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2006 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Łotwa (5:0) | 7–9 kwietnia | Łukasz Kubot – Andis Juška | 6:4, 7:6(3), 6:7(6), 3:6, 8:6 | ||||||||||||||||
Ćwierćfinał | Polska – Gruzja (2:3) | 21–23 lipca | Łukasz Kubot – Lado Chikhladze | 7:5, 6:4, 6:2 | ||||||||||||||||
Łukasz Kubot – Irakli Labadze | 6:4, 3:6, 7:5, 2:6, 4:6 | |||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2007 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Nigeria (5:0) | 6–8 kwietnia | Łukasz Kubot – Jonathan Igbinovia | 6:3, 6:2, 7:6(4) | ||||||||||||||||
Ćwierćfinał | Polska – Grecja (5:0) | 20–22 lipca | Łukasz Kubot – Paris Gemouchidis | 6:2, 6:0, 6:2 | ||||||||||||||||
Puchar Davisa 2010 (Strefa Europa/Afryka grupa I) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Finlandia (2:3) | 5 lutego | Łukasz Kubot – Henri Kontinen | 6:4, 6:2, 7:6 | ||||||||||||||||
7 lutego | Łukasz Kubot – Jarkko Nieminen | 4:6, 6:7, 7:6, 5:7 | ||||||||||||||||||
Puchar Davisa 2012 (Strefa Europa/Afryka grupa II) | ||||||||||||||||||||
Runda II | Polska – Estonia (4:1) | 6 kwietnia | Łukasz Kubot – Vladimir Ivanov | 6:3, 6:2, 6:2 | ||||||||||||||||
Runda III | Polska – Białoruś (3:2) | 14 września | Łukasz Kubot – Dzmitryj Żyrmont | 6:1, 6:4, 6:2 | ||||||||||||||||
Puchar Davisa 2013 (Strefa Europa/Afryka grupa I) | ||||||||||||||||||||
Runda I | Polska – Słowenia (3:2) | 1 lutego | Łukasz Kubot – Grega Žemlja | 6:3, 6:2, 6:0 | ||||||||||||||||
Runda II | Polska – Południowa Afryka (3:1) | 5 kwietnia | Łukasz Kubot – Rik de Voest | 3:6, 7:6(3), 5:7, 4:6 |
Mecze z zawodnikami z pierwszej „10” rankingu ATP
W tej sekcji przedstawiamo szczegóły dotyczące występów Łukasza Kubota w meczach przeciwko zawodnikom z czołowej „10” rankingu ATP. Każde spotkanie ma swoje unikalne znaczenie, a wyniki ukazują wysoki poziom rywalizacji oraz umiejętności naszego zawodnika.
Legenda |
Zwycięstwa |
Porażki |
W tabeli poniżej znajdują się szczegóły meczów, które zostały rozegrane przez Łukasza Kubota przeciwko elitarnym przeciwnikom z najwyższych miejsc w rankingu ATP. Analiza tych pojedynków ukazuje zarówno triumfy, jak i trudności, którym musiał stawić czoła w swojej karierze.
Lp. | Data | Turniej | Kategoria | Nawierzchnia | Przeciwnik | Najwyższy ranking przeciwnika | Ranking przeciwnika w dniu meczu | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28.08.2006 | US Open | Wielki Szlem | twarda | Nikołaj Dawydienko | 3 | 6 | 4:6, 1:6, 1:6 | [1] |
2. | 30.07.2007 | Sopot | International Series | mączka | Tommy Robredo | 5 | 7 | 4:6, 7:5, 5:7 | [2] |
3. | 04.05.2009 | Belgrad | 250 Series | mączka | Novak Đoković | 2 | 3 | 3:6, 6:7 | [3] |
4. | 05.10.2009 | Pekin | 500 Series | twarda | Andy Roddick | 1 | 6 | 6:2, 6:4 | [4] |
5. | 18.01.2010 | Australian Open | Wielki Szlem | twarda | Novak Đoković | 1 | 3 | 1:6, 2:6, 5:7 | [5] |
6. | 22.02.2010 | Acapulco | 500 Series | mączka | Fernando Verdasco | 7 | 10 | 4:6, 3:6 | [6] |
7. | 25.06.2011 | Wimbledon | Wielki Szlem | trawiasta | Gaël Monfils | 7 | 8 | 6:3, 3:6, 6:3, 6:3 | [7] |
8. | 03.11.2011 | Bazylea | 500 Series | twarda | Novak Đoković | 1 | 1 | 1:6, 2:6 | [8] |
9. | 16.01.2012 | Australian Open | Wielki Szlem | twarda | Nicolás Almagro | 9 | 10 | 6:1, 5:7, 3:6, 5:7 | [9] |
10. | 29.02.2012 | Acapulco | 500 Series | mączka | David Ferrer | 5 | 6 | 3:6, 3:6 | [10] |
11. | 16.05.2012 | Rzym | Master Series | mączka | Tomáš Berdych | 6 | 7 | 4:6, 1:6 | [11] |
Nietypowe rozstrzygnięcia meczów ATP
Gra pojedyncza
Mecze, które kończą się bez utraty żadnego gema, są rzadkością, ale zdarzają się. Odpowiednie wyniki to te, które kończą się z rezultatem 6:0, 6:0, co pokazuje dominację gracza nad przeciwnikiem.
Rok | Turniej | Rywal | Runda | Wynik |
---|
W przypadku walkowerów, ten rodzaj rozstrzygania meczów również ma miejsce, co oznacza, że jeden z zawodników nie zdołał stawić się na boisku.
Rok | Turniej | Rywal | Runda | Wynik |
---|---|---|---|---|
2009 | Australian Open | Michaił Jużny | 3. runda | walkower |
2013 | Wimbledon | Steve Darcis | 2. runda | walkower |
Innym nietypowym przypadkiem są mecze, które zostały poddane przez jednego z graczy, co również wpływa na wynik austryjskich rozgrywek ATP.
Rok | Turniej | Rywal | Runda | Wynik |
---|
Mecze wygrane przez rywala poprzez krecz przytrafiają się, kiedy gracz z powodu kontuzji lub innych problemów zdrowotnych rezygnuje z dalszej gry.
Rok | Nazwa Turnieju | Przeciwnik | Etap | Wynik |
---|---|---|---|---|
2007 | US Open | Sam Warburg | 2. runda kwalifikacyjna | 6:4, 1:0 krecz |
2009 | Serbia Open | Igor Andriejew | 2. runda | 3:2 krecz |
2009 | China Open | Kamil Capković | 1. runda kwalifikacyjna | 6:3, 5:1 krecz |
Z kolei mecze, które zostały poddane przez zawodnika, również pozostawiają określone ślady w statystykach.
Rok | Turniej | Rywal | Runda | Wynik |
---|
Gra podwójna
W grach podwójnych, podobnie jak w singlu, zdarzają się mecze wygrane bez utraty żadnego gema, co świadczy o doskonałej organizacji i współpracy partnerów.
Rok | Turniej | Partner | Rywale | Runda | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
2010 | Abierto Mexicano TELCEL | Oliver Marach | Fabio Fognini Potito Starace | F | 6:0, 6:0 |
Walkowery również występują w grach podwójnych, kiedy drużyna nie jest w stanie wziąć udziału w meczu.
Rok | Nazwa Turnieju | Współpartner | Przeciwnicy | Etap | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|
2006 | Campbell’s Hall of Fame Tennis Championships | Rik de Voest | Ivo Karlović Mirko Pehar | Ćwierćfinał | walkower |
2009 | Shanghai ATP 1000 Masters | Oliver Marach | Benjamin Becker Tommy Haas | Druga Runda | walkower |
2010 | Bank Austria-TennisTrophy 2010 | Oliver Marach | Christopher Kas Philipp Kohlschreiber | Ćwierćfinał | walkower |
Mecze poddane walkowerami są równocześnie częścią statystyk i nie można ich zignorować w kontekście zawodów.
Rok | Turniej | Partner | Rywale | Runda | Wynik |
---|
Natomiast sytuacje, w których zawodnicy muszą wycofać się z gry przez krecz, są niestety częścią rywalizacji, podkreślając wspomniane ryzyko kontuzji lub niezdolności do kontynuowania gry.
Rok | Turniej | Partner | Rywale | Runda | Wynik |
---|
Wreszcie, mecze, które kończą się poddaniem przez rywala, także mają miejsce i są znane w profesjonalnym tenisie.
Rok | Turniej | Partner | Rywale | Runda | Wynik |
---|
Odznaczenia i wyróżnienia
Łukasz Kubot, wybitny polski tenisista, otrzymał szereg nagród i wyróżnień za swoje osiągnięcia sportowe oraz wkład w promowanie tenisa w Polsce.
- srebrny Krzyż Zasługi – 2013,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2021,
- honorowy obywatel Lubina – 2014.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Janusz Kubot | Monika Sozanska | Damian Oko | Marcin Morawski | Dominik Zadora | Dorota Medyńska | Wojciech LeszczyńskiOceń: Łukasz Kubot