Marcin Gerstmann

Gerstmann pochodził z rodziny protestanckich sukienników. Jego ojcem był Christoph Gerstmann, który pełnił funkcję radcy miejskiego. W latach 1549-1555 Marcin studiował we Frankfurcie nad Odrą, a następnie kontynuował naukę na wydziale prawa w Padwie, gdzie w latach 1555-1561 uzyskał doktorat obojga praw. Ważnym momentem w jego życiu był powrót do katolicyzmu, którego dokonał podczas pobytu w Padwie.

W 1561 roku Gerstmann został kanonikiem wrocławskiej kapituły katedralnej, a 10 lat później — jej dziekanem. Dodatkowo, od 1558 roku pełnił rolę kanclerza biskupstwa ołomunieckiego, a także był wychowawcą synów cesarskich oraz sekretarzem cesarza Maksymiliana II, co świadczy o jego wysokiej pozycji w hierarchii kościelnej i imperialnej.

W 1571 roku, po nobilitacji, 1 lipca 1574 r. kapituła biskupa wybrała go na biskupa diecezji wrocławskiej. W trakcie swojego rządzenia starał się utrzymywać dobre relacje z protestantami, zapewniając im wolność wyznania w ramach księstwa biskupiego. Jednak na synodzie w 1580 roku przyjął również postanowienia Soboru trydenckiego, co pokazuje złożoność jego postaw religijnych.

Na zakończenie swojego życia, Marcin Gerstmann został pochowany w kościele św. Jakuba w Nysie, co podkreśla jego związki z regionem oraz jego znaczenie w historii Śląska.